Essenburgbunch meets Mickey Mouse: Flying High

Afgelopen donderdag begonnen de laatste voorbereidingen voor de grote oversteek. Izzy ging gewoon naar school en Sabrina en ik waren vrij. Wij gingen de koffers inpakken , of eigenlijk verder inpakken. Aan het einde van de dag toen iedereen vakantie had gingen we nog eten met opa en oma Kuit, ik werd bij mijn ouders afgezet zodat ik de grote auto van opa Wimpie inladen met onze koffers zodat we gelijk wegkonden de volgende ochtend.

De dag begon vroeg we hadden om half 7 bij opa Wimpie afgesproken die ons naar schiphol zou brengen. Het was druk op de weg maar zonder file kwamen we op schiphol aan. We namen afscheid van opa en gingen inchecken. Binnen 15 minuten was het gepiept en hadden we alle boardingpassen met seat assignments. Dat is wel eens anders geweest. We aten wat op Schiphol, deden wat shoppen en de kinderen speelden nog even in de binnenspeeltuin van schiphol. Ook gaven we Izzy een oud fototoestel van ons. Ze is gek van foto's maken en was door het dolle heen. Er zijn in 15 minuten wel 100 foto's gemaakt van de meeste gekke dingen. Barbiepoppen, vliegtuigen, binnenkant van een prullenbak, Caitlynn en nog vele andere dingen.

Onze huisfotograaf :)

Voor we het wisten gingen we board en en zaten we in het vliegtuig. Voordat we opstegen duurde wel een half uur omdat we eerst moesten wachten tot de deur dichtging en daarna moesten we 15 minuten taxiën. De vakantie was eindelijk echt begonnen.

Een soort van selfies

De vlucht naar Chicago duurde uiteindelijk 8 uur en 20 minuten en ging uiteindelijk super. De meiden hebben het goed gedaan en we gingen op tijd. Er was alleen een probleem met de toiletten, de linkerkant deed het niet en daardoor was de rechterkant na 6 uur vliegen vol. Normaal lozen ze alles in de lucht (lekker verhaal trouwens, maar ze schijnen het te doen), maar nu mocht dat niet omdat het een risico zou zijn als 1 kant het niet doet. Gelukkig hadden we net geplast.

We landde om 1 uur sharp, de douane ging als een zonnetje. Er kwam even een drugshond in opleiding bij ons snuffelen. Hij rook dat we bananen in de koffer hadden gehad we mochten ergens anders aansluiten. Boarderpatrol. We liepen er uiteraard zo doorheem, maar het was echt boarderpatrol. Een vrouw had iets ingepakt in kranten en helemaal ingesealed in plastic. Ze sneden het echt open, maar ze mocht door. Voor het verhaal was het leuker geweest als de vrouw opgepakt was en er drugs gevonden was. Liegen is alleen niet mijn ding :)

Nadat we ook de laatste controle hadden overleefd gingen we....... hamburgers eten. Tenminste papa en mama de meisjes verorberden de frietjes en de ijsjes.

Ijsje eten

Chicago is een saai vliegveld, maar gelukkig konden we snel boarden. Er werd ons nog wel gevraagd of wr niet morgen naar Orlando wilden, in ruil voor uiteindelijk 500 dollar vliegkrediet en een betaalde hotelovernachting. Met 2 kleine meiden doe je het niet, maar het is veel geld. Maar zoals altijd was de vlucht overboekt.

We moesten weer 10 minuten taxiën alvorens we weer airborn waren. Ook nu ging het soepel. Caitlynn heeft de hele vlucht geslapen. Izzy was lief aan het spelen maar tijdens touchdown vielen haar ogen dicht. Sorry meisje nu niet. Ze moest even huilen maar verder ging het goed.

Nu de allerlaatste loodjes (nog even volhouden jongens :-))

Sabrina hield een oogje op de koffers (en of ze eraan kwamen) en ikkuh ging met Izzy naar Alamo. Nee mijnheer van Alamo we hoeven geen upgrade een midsize suv is groot zat.

Sabrina had al een kofferdraagpipo geregeld en 5 minuten later zaten we al in een rode Kia Sportage uit 2014.

Een supergave bak met alles erop en eraan, alleen geen afstandsbediening aan de sleutels. Dat vind ik geen probleem.

De temperatuur was heerlijk nog 25 graden om 9 uur en de lekkere warme Orlando deken viel over ons heen. We zijn thuis :)

Voor de meiden volgde de laatste en voor mij de 1 na laatste etappe. We haalden de code van ons appartement op en om 11 uur waren we eindelijk bij de eindbestemming Cane Island. Sabrina ging de meiden doen en ik pakte het reeds gemaakte boodschappen lijstje (zijn wij voorbereid of niet :-))en ging naar de Wal*Mart.

Druk mensen om kwart voor 12, die 24 uurs economie werkt hier goed.

Ik had een kar vol en om kwart over twaalf hadden Sabrina en ik alles geregeld en oogeruimd. Het was eindelijk zover, we mogen slapen. De Jetlag tegemoet. We hebben de langste dag overleefd ruim 25 uur zijn we wakker geweest.

Next time in de Essenburgbunch, do they survive the jetlag, what will de first shopping bring them? Tune in for the next episode of the Essenburgbunch meets Mickey Mouse....